Reja:

1. Maktab hayoti va undagi unutilmas kunlarning ahamiyati.

2. Eng yaxshi kun qachon bo‘lgani.

3. O‘sha kuni yuz bergan qiziqarli voqea.

4. O‘qituvchi va sinfdoshlar bilan qanday vaqt o‘tkazdim.

 

Kirish

Maktab – bu bizning hayotimizdagi eng shirin, eng unutilmas xotiralardan biri. Har bir maktab kuni o‘ziga xos va qadrli, ammo ba’zi kunlar yuragingizda abadiy iz qoldiradi. Bu kunlar do‘stlar bilan birgalikda kulib o‘tkazilgan damlar, o‘qituvchilarning mehr bilan aytgan hikmatli so‘zlari yoki hayotimizda o‘zgacha ta’sir qoldirgan voqealar bilan bog‘liq bo‘ladi. Men uchun maktabimdagi eng yaxshi kun – bu Navro‘z bayrami munosabati bilan o‘tkazilgan katta tadbir edi.

O‘sha kuni bahor faslining iliq tonglaridan biri edi. Havo musaffo, xushbo‘y va tiniq edi. Quyoshning yorqin nurlari maktabimiz hovlisidagi gullar va daraxtlarga tushib, atrofni chiroyli manzaraga aylantirardi. Hovlida havo bayramona kayfiyatga to‘la edi. Maktab direktori va o‘qituvchilar Navro‘z bayramiga atab tayyorlangan tadbirlar uchun tayyorgarlik ishlarini boshqarib, o‘quvchilar bilan birga jon-jahdi bilan ishlayotgan edilar.

Bizning sinfimiz ham bu bayram tadbiri uchun alohida vazifalarni bajarish bilan band edi. Sinfdoshlarim bilan burchaklarimizni bezashga mas’ul edik. Gullar, bayroqchalar va rang-barang sharlarni maktabning turli joylariga ilib chiqdik. Sinfimizda har birimizning o‘z mas’uliyatimiz bor edi – kimdir dasturxonlar tayyorlasa, kimdir tadbir uchun musiqalarni ovoz bilan sinab ko‘rardi. Mening vazifam bayram sahnasiga chiqib she’r o‘qish edi, va shu sababli ichimda bir oz hayajon bor edi.

Bayram tadbiri maktab direktorining samimiy tabrik so‘zlari bilan boshlandi. Direktorimiz Navro‘zning nafaqat milliy bayram, balki tabiat, odamlar va qalblarning uyg‘unligi kuni ekanini ta’kidladi. U maktab o‘quvchilari va o‘qituvchilarining birdamligini alohida e’tirof etdi.

Shundan so‘ng sahnadagi chiqishlar boshlandi. Har bir sinf o‘ziga xos dastur tayyorlagan edi. Bizning sinfimizning chiqishi xalqona raqs va sahnalashtirilgan kichik spektakl edi. Men sahnaga chiqib, milliy libosda o‘zimga berilgan she’rni o‘qidim. Yuragim tez-tez urayotganini his qildim, ammo tomoshabinlarning iliq qarashlari va tabassumlari menga jasorat bag‘ishladi. She’r tugagandan so‘ng olqishlar zalni to‘ldirdi. Bu lahza menga katta ishonch va g‘urur baxsh etdi.

Shundan keyin eng qiziqarli bo‘limlar – o‘yinlar va musobaqalar boshlandi. Musobaqalar ichida arqon tortish ayniqsa esda qolarli bo‘ldi. Bizning sinfimiz jamoasi barcha raqiblarni mag‘lub qildi va bu bizning jipsligimizni yana bir bor ko‘rsatdi. Arqon tortishda barcha sinfdoshlar birgalikda harakat qilib, o‘zimizning g‘olib ekanimizni isbotladik. Bu esa bizni yanada birlashtirdi va bayram kayfiyatini yanada yuqoriga ko‘tardi.

Bayram davomida milliy o‘yinlardan tashqari milliy taomlar ko‘rgazmasi ham o‘tkazildi. Bizning sinfimiz tomonidan tayyorlangan dasturxon eng ajoyib deb topildi. Unda mazali palov, ko'k somsa, qatlama, halim, holvaytar kabi taomlar bor edi. Taomlar nafaqat mazali, balki juda chiroyli bezatilgan edi. Ko‘rgazma ishtirokchilari va hay’at a’zolari dasturxonimizni alohida ta’kidlashdi. Shu onlarda sinfdoshlarim va men g‘urur bilan qanchalik ajoyib jamoa ekanimizni yana bir bor his qildik.

Kun oxirida hamma yig‘ilib, bayram xotirasi uchun suratga tushdi. Bizning suratlardagi tabassumlarimiz va baxtimiz o‘sha unutilmas kunning yorqin guvohi edi. Ushbu surat hozir ham mening albomimda turibdi va unga qaraganimda, o‘sha kunning yorqin lahzalari ko‘z oldimda gavdalanadi.

Xulosa

O‘sha unutilmas kun meni o‘ziga xos ilhomlantirdi. Men maktabda do‘stlik, birdamlik va jamoaviy ishlashning naqadar muhimligini his qildim. Bu kun nafaqat maktab hayotimdagi eng yaxshi kun, balki hayotimdagi eng yodda qoladigan voqealardan biri edi. Maktab faqat bilim olish joyi emas, balki hayotning katta saboqlarini o‘rgatadigan, yuksak qadriyatlarni shakllantiradigan muqaddas maskan ekanini tushundim.

Bugun o‘sha kunni eslar ekanman, yuragimni quvonch va baxtiyorlik hissi qamrab oladi. Navro‘z bayramidagi bu yorqin kun, sinfdoshlarim va o‘qituvchilarim bilan birga o‘tkazgan baxtli lahzalar hayotim davomida doimo iliq xotira bo‘lib qoladi. Maktab hayotimdagi eng yaxshi kun sifatida u menga doim yangi kuch va ilhom beradi.